MONDIORING. Czyli coś dla buntowników z wyboru

Mondioring. Słowo powstałe z połączenia „mondio” (fr. le monde) – świat i „ring”, arena/pierścień. Ta nowa dyscyplina kynologiczna wywodzi się z połączenia i ujednolicenia regulaminów Ringu Francuskiego, Ringu Belgijskiego i Campagne, scalając tradycyjne kynologiczne sporty ringowe w jedno. Celem tego zawartego pod koniec lat 80. „małżeństwa” było stworzenie jasnego regulaminu, według którego możliwe będzie organizowanie zawodów międzynarodowych pod patronatem FCI. W założeniu chodziło o to, aby stopień trudności dla zawodników był progresywny, dawał pole do rywalizacji, a same zawody były wielkim show, ciekawym i zabawnym dla widzów. Tytuły przyznawane w mondioringu są uznawane na całym świecie.

Tekst: Magdalena Gawron
Fot.: Paweł Łuniewski, BullyEye

Dla kogo jest ten sport?
Regulamin mondioringu jest podzielony na trzy główne zadania wykonywane po sobie obowiązkowo w następującej kolejności: posłuszeństwo, skoki, obrony. Zadania te z kolei składają się z serii ćwiczeń i tu kolejność zazwyczaj ulega już zmianie. Ma to na celu zapobieganie ślepemu wytresowaniu psa przez przewodnika. Priorytetem sędziego jest ocena naturalnej reakcji psa na wszystko, co napotka. W mondioringu wyróżnia się trzy poziomy/kategorie wyszkolenia, różniące się czasem pracy psa na ringu (w kategorii I pies pracuje średnio 15 minut, a w kategorii III aż 45 minut) oraz stopniem trudności wykonywanych ćwiczeń (np. trudniejszy aport, dłuższe odległości między przewodnikiem a psem podczas wykonywania poszczególnych zadań, porozkładane jedzenie na ringu, dodatkowe ćwiczenia dla każdej kolejnej kategorii). To, co nieodmiennie zaskakuje, to scenariusz, zawsze inny dla kolejnych zawodów. Według wybranego tematu przygotowuje się wystrój ringu, rekwizyty, w tym przedmioty używane przy zadaniach z obrony oraz aporty. Oczywiście organizator musi przestrzegać regulaminu mondioringu, a to znaczy, że aportem może być gąbka zamoczona w wodzie, dwa związane buty, pluszowa maskotka albo kask budowlany, jednak o wadze nie większej niż 1 kg, zabronione są przedmioty ze szkła czy metalu.
W czasie startu na placu oprócz przewodnika i psa przebywa sędzia, komisarz, osoba zapisująca przyznane punkty i uwagi sędziego, pomocnicy, którzy zmieniają np. wysokość przeszkód lub rzucają pokarm, oraz pozoranci, o których trochę szerzej niżej.
Pozorant, popularnie z ang. nazywany decoy, odgrywa na placu bardzo ważną rolę asystenta sędziego, który ma pomóc ocenić odwagę psów, poziom ich wyszkolenia oraz pełni istotną funkcję przy ustaleniu ostatecznej kwalifikacji psów, prowokując je do ujawnienia takich cech, jak odwaga, spryt, szybkość, umiejętność radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia. Pozorantem może być jedynie osoba, która zdała egzaminy i posiada licencję pozoranta. Podczas zawodów pozorant jest ubrany w kombinezon ochronny do pełnego gryzienia (zawodniczy kombinezon waży około 10 kg), a także używa bambusowej pałki o średnicy około 2,5–3 cm naciętej z jednej strony na cztery części, która służy bronieniu się przed atakami lub prowokowaniu psa.

Regulamin zobowiązuje pozoranta do przestrzegania trzech podstawowych zasad:

– bezstronności i sportowego zachowania wobec każdego psa oraz przewodnika,
– naturalnego sposobu poruszania się w kombinezonie ochronnym,
– działania w sposób jednoznacznie wykluczający możliwość zadawania fizycznego bólu psu (zasadą niepisaną, ale restrykcyjnie przestrzeganą jest, że na zawodach najważniejszy jest pies, a następnie pozorant).

Mondioring jest jedynym sportem obronnym, gdzie pozorant może bronić się pałką bambusową, przedmiotami, robić uniki i zwody, ale nie może uderzyć psa (!). Posłuszeństwo w mondioringu koncentruje się na funkcjonalności i praktyczności. Zadaniem kolejnych ćwiczeń jest m.in. podkreślenie umiejętności przewodnika dotyczących kontroli nad psem mimo czynników rozpraszających i zewnętrznych utrudnień. Pies od momentu wkroczenia na plac, aż do zakończenia startu nie jest kontrolowany za pomocą obroży i smyczy. Zabronione są także wszelkiego rodzaju pomoce w postaci gryzaków, piłek czy smakołyków. Przewodnik może wydać tylko jedną komendę dla każdego następującego po sobie ćwiczenia. Kolejne komendy wydawane do tego samego ćwiczenia powodują utratę punktów cząstkową lub całkowitą. Zasada ta jest wspólna dla wszystkich zadań.
Skoki przez przeszkody weryfikują sprawność fizyczną psa, podczas gdy część dotycząca obron ukazuje wiele cech, takich jak odwaga, skłonność do samodzielnej pracy, wytrzymałość fizyczna, jak i psychiczna zwierzęcia.

Pies startujący na poziomie 3, czyli w najwyższej, tzw. królewskiej kategorii, wykonuje następujące ćwiczenia:

– posłuszeństwo: chodzenie przy nodze bez smyczy, pozostawanie pod nieobecność przewodnika, wysyłanie psa w linii prostej na odległość 40 m, zmiany pozycji (siad, waruj, stój) według kolejności ustalonej przez sędziego, niepodejmowanie pokarmu, aportowanie obcego przedmiotu, szukanie przedmiotu przewodnika (drewniany koziołek o długości 15 cm) wśród takich samych przedmiotów obcych;
– skoki: pionowa ściana, tzw. palisada o wysokości 2,30 m, skok w dal na odległość 4 m, płotek o wysokości 1,20 m – pies wykonuje skok tam i z powrotem;
– obrony: atak psa frontalny na pozoranta z pałką, atak psa frontalny na pozoranta z przedmiotem zwodniczym (rozpraszającym), atak w ruchu z chwytem, atak w ruchu z odwołaniem, wyszukiwanie pozoranta i konwojowanie, obrona przewodnika, pilnowanie obcego przedmiotu na komendę.

W kategorii Mondioring 3 pies maksymalnie może zdobyć …

Mondioring jest jedynym sportem obronnym, gdzie pozorant może bronić się pałką bambusową, przedmiotami, robić uniki i zwody, ale nie może uderzyć psa (!). Posłuszeństwo w mondioringu koncentruje się na funkcjonalności i praktyczności. Zadaniem kolejnych ćwiczeń jest m.in. podkreślenie umiejętności przewodnika dotyczących kontroli nad psem mimo czynników rozpraszających i zewnętrznych utrudnień. Pies od momentu wkroczenia na plac, aż do zakończenia startu nie jest kontrolowany za pomocą obroży i smyczy. Zabronione są także wszelkiego rodzaju pomoce w postaci gryzaków, piłek czy smakołyków. Przewodnik może wydać tylko jedną komendę dla każdego następującego po sobie ćwiczenia. Kolejne komendy wydawane do tego samego ćwiczenia powodują utratę punktów cząstkową lub całkowitą. Zasada ta jest wspólna dla wszystkich zadań.
Skoki przez przeszkody weryfikują sprawność fizyczną psa, podczas gdy część dotycząca obron ukazuje wiele cech, takich jak odwaga, skłonność do samodzielnej pracy, wytrzymałość fizyczna, jak i psychiczna zwierzęcia.

Pies startujący na poziomie 3, czyli w najwyższej, tzw. królewskiej kategorii, wykonuje następujące ćwiczenia:

Jeśli chcesz przeczytać artykuł zamów magazyn 29/2020 już dziś!