W kręgu życzeń

Pocztówkowy szał, każdy z nas ich pięćset miał – ten fragment „Autobiografii” zespołu Perfekt nucił prawie każdy z nas. Wielu nie tylko nuciło, lecz także uległo czarowi zbierania różnotematycznych pocztówek. Dziś spójrzmy wstecz na temat życzeń bożonarodzeniowych i noworocznych składanych przez miłośników psów.

Tekst: Gabriela Łakomik-Kaszuba – międzynarodowy sędzia kynologiczny

Jak drzewiej bywało…
Wyrażanie swoich intencji, życzeń, próśb czy żądań jest tak stare, jak epistoły skrzętnie zapisywane przez skrybów. Ich początki spisywane na papirusie odnaleziono w dawnym Egipcie. W Chinach na Nowy Rok, który obchodzono bardzo uroczyście, życzenia wysyłano zawsze na czerwonym tle – nierozerwalnie związanym z tym właśnie wyjątkowym czasem. Do Europy zwyczaj ten dotarł w XV w., początkowo związany był ze świętami Bożego Narodzenia, a potem z walentynkami.

Niech się darzy!
Magiczny, zimowy okres rozpoczynający się z początkiem grudnia i trwający do święta Trzech Króli, obchodziliśmy i obchodzimy bardzo uroczyście. Rozpoczyna się 6 grudnia od dnia św. Mikołaja, kiedy nasze dzieci otrzymują prezenty.

Okres przygotowań do Wigilii i następujących po niej Świąt jest czasem radości, zadumy, składania bliskim i znajomym życzeń. Niegdyś na wsiach, we dworach robiono ręcznie specjalne ozdoby, które zawieszano na pięknej i pachnącej choince. Myśliwi wyprawiali się na ostatnie polowania, zwane wigilijnymi, a panie domu wraz z pomocnikami przygotowywały wieczerzę wigilijną, podczas której w podniosłym nastroju łamano się opłatkiem. Nie mogło też zabraknąć pustego nakrycia dla zbłąkanego wędrowca, odwiedzin i poczęstunku dla kolędników.

Nie tylko my, lecz także nasze zwierzęta otrzymywały kawałki opłatka. Dobry gospodarz odwiedzał wtedy oborę, psią budę i kurnik, ze swoją trzodą dzieląc się przedświąteczną radością. Jak głosi legenda, to wówczas zwierzęta mówiły ludzkim głosem. Po wieczerzy obowiązkowo całymi rodzinami wyprawiano się saniami na pasterkę. Ciepło i magia Świąt udzielały się wszystkim.

Pierwsze życzenia
Historia wysyłania życzeń rozpoczęła się we Włoszech, gdzie w roku 1709 Nicolo Monte Mellini rozsyłał ręcznie napisane życzenia. Zainspirował w ten sposób dwie mediolańskie drukarnie, które zaczęły tłoczyć i drukować ozdobne kartki. W Anglii Sir Henry Cole, pierwszy dyrektor londyńskiego Muzeum Wiktorii i Alberta, aby utrzymać dobre stosunki z przyjaciółmi, zawsze w okresie świątecznym wysyłał im liściki z życzeniami powodzenia i dobrobytu w nowym roku. To na jego zlecenie w roku 1843 malarz John Callcott Hersley namalował nieduży obrazek z podpisem „Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku”. Od tego wydarzenia dzielił nas już tylko krok do prawdziwego życzeniowego szaleństwa. Na koperty naklejano znaczki ze Świętym Mikołajem, a także ozdoby z jemiołą i ostrokrzewem – anglosaskim symbolem Bożego Narodzenia. W Niemczech w XIX w. zaczęto karnety kolorować i stawały się one coraz wymyślniejsze. Listowo-życzeniowy szał nie ominął również Stanów Zjednoczonych, gdzie przybrał niewyobrażalny rozmach. Dzisiaj listy, a jeszcze częściej kartki wysyłamy do rodziny, przyjaciół, znajomych, ale także do współpracowników i firm.

Sienkiewiczowska „pocztówka”
Życzenia składano ustnie, przy wigilijnym stole i podczas świątecznych spotkań oraz w ostatnim dniu roku, kiedy…

Pełną treść artykułu znajdziesz w numerze Pies Rasowy 32/2020!