VIVA IL PICCOLO LEVRIERO ITALIANO! Charcik włoski – Szlachetny powiew renesansu

Charcik włoski (Italian Greyhound, IG) jest potomkiem małych chartów, które pojawiły się na dworach faraonów w starożytnym Egipcie. Przez Grecję, gdzie istnienie rasy potwierdzają różnorodne zdobienia waz i mis, rasa przybyła do Włoch na początku 400 roku p.n.e. Charcik włoski przeżył swój szczytowy rozwój popularności w epoce renesansu, bardzo często można go zobaczyć na obrazach wielkich mistrzów z Włoch (np. Giotto di Bondone) i innych krajów świata (Hieronymus Bosch, Hans Memling).

Tekst: Bitte Ahrens Primavera
sędzia międzynarodowy FCI, hodowla SOBERS (od 1957 roku), Rzym, Włochy
Tłumaczenie z j. ang. J. Zarzyńska

Charcik włoski jest jedną z najmniejszych ras chartów, ale brakuje mu charakteru psa karłowatego – jest to duży pies w małym formacie. Charcik jest psem bardzo towarzyskim i zawsze chce być blisko swojego opiekuna: jeśli siadasz na krześle, preferowanym przez niego miejscem będą Twoje kolana; jeśli siedzisz na kanapie, uwielbia być w Twoich ramionach lub po prostu blisko Ciebie. Charcik kocha spać w łóżku pod tym samym kocem co opiekun. Uwielbia kołdry i koce, potrzebuje kilku miękkich miejsc do spania. Te potrzeby więzi społecznych odzwierciedlają się także w czułości, najczęściej wyrażanej w postaci gorliwych psich „pocałunków”. Charciki są bardzo wrażliwe, mogą łatwo zostać zranione przez ostre słowa i stają się nieszczęśliwe, gdy zostają odrzucone lub zaniedbane.

Do domu i do mieszkania
Ten mały chart dobrze odnajdzie się w rodzinach i w domowym stadzie z innymi zwierzętami, oczywiście pod odpowiednim nadzorem. Nie zapominajmy jednak, że jest to chart – z instynktem łowieckim, więc zwierzęta domowe, takie jak ptaki i gryzonie, nie są przy nim bezpieczne. Interakcje z większymi rasami psów rzadko nastręczają problemów: niemniej jednak trzeba pamiętać, że „Włoch” jest mały i kruchy, łatwo może doznać kontuzji. Należy unikać zabaw z dużymi, niedelikatnymi, żywiołowymi psami, które mogłyby mu zrobić krzywdę.
Rasa jest bardzo miła i słodka do dzieci, ale trzeba również pamiętać, że małe dzieci mogą być bardzo nieostrożne w swoim sposobie dotykania, dlatego nigdy nie należy zostawiać dziecka samego z psem.

Z odrobiną rezerwy…
Najczęściej uznaje się, że charcik włoski to dość wesoły pies, który wykazuje się dużym zaciekawieniem i jest przyjazny dla otoczenia. Niektóre osobniki mogą jednak potrzebować trochę więcej czasu i normalnie okazywać więcej powściągliwości wobec obcych (co jest dość typowe dla chartów), ale nie powinny się bać. Zwykle nerwowe lub lękliwe zachowanie zależy głównie od tego, jak opiekun socjalizował szczeniaka, ale oczywiście w niektórych przypadkach jest to kwestia genetyczna. Dlatego ważne jest, żeby w hodowli używać wyłącznie osobników o dobrym temperamencie.
Przez „normalną rezerwę” rozumie się, że pies sam nie nawiązuje kontaktu, ale akceptuje kontakt, gdy ma trochę czasu na zbliżenie się do nieznajomego.

Psia mowa ciała
Charcik włoski ma bogate życie emocjonalne i język ciała! Kiedy jest szczęśliwy, często wyraża radość całym sobą, gdy jest zraniony, pokazuje to z całą wyrazistością – cały pies wydaje się zapadać w sobie i odsuwa się. Ponadto jest bardzo zwinny, zarówno w myśleniu, jak i działaniu. Na pierwszym spotkaniu może być błędnie odebrany jako nerwowy i/lub przestraszony.
„Włoch” często staje na trzech nogach i unosi przednią łapę, jest to bardzo typowa postawa. Często też drży, co wcale nie oznacza, że marznie, ale …

Pełną treść artykułu znajdziesz w numerze Pies Rasowy 34/2021!