Basset Hound

Każda rasa ma swoją specyfikę – to bardzo ważny fakt, o którym nie można zapominać w doborze psa. Oryginalna uroda basseta, długie jedwabiste w dotyku uszy, melancholijne spojrzenie, charakterystyczne fałdy skóry, to wszystko sprawia, że można dla niego stracić głowę.

Autor Bożena Hałocha, hodowla „Klan Sycylijczyków”

Wiele osób decyduje się na zakup psa tej rasy ze względu na oryginalny wygląd, jednak nie należy zapominać, że to pies myśliwski, obdarzony szczególnymi cechami charakteru. Obecnie hodowany głównie jako pies rodzinny. Życie z bassetami jest bardzo przyjemne pod warunkiem, że pozna się ich specyfikę. A jaka ona jest? 

To psy bardzo uparte, ta cecha sprawdzała się w pracy psa gończego, który wytrwale podążał za zwierzyną, głosząc jej obecność specyficznym, niskim w brzmieniu głosem. Basset był kiedyś hodowany w dużych sforach, życie w grupie wymagało przyjacielskiego usposobienia w stosunku do innych osobników, ale też ustawienia się w odpowiedniej hierarchii grupy, co nadało mu dominujących cech charakteru. W życiu codziennym daje się poznać jako pies bardzo radosny, przyjacielski dla ludzi i zwierząt, ale z cechami dominacji, co wymaga odpowiedniego, konsekwentnego prowadzenia, aby owa skłonność nie okazała się cechą, z którą opiekun nie jest w stanie sobie poradzić, a pies w mniej lub bardziej oczywisty sposób przejmie „dowodzenie” w grupie rodzinnej. Basset nie lubi przymusu, jego szkolenie powinno być spokojne, konsekwentne, wymagające cierpliwości ze strony właściciela. Niektórzy uważają, że to psy mało inteligentne – nic bardziej mylnego, to jest ich ogromna niezależność  i upór w dążeniu do celu, objawiający się nieustanną próbą przesunięcia postawionej granicy w swoją stronę. Ciągle też testują właściciela, wykorzystując swoje niewinne spojrzenia i przeróżne sytuacje, aby „ugrać” coś dla siebie. Spacer z bassetami to niemal walka o ich uwagę i skupienie na opiekunie, ponieważ pochłonięte przez naturalne instynkty łowieckie tracą kontakt z otoczeniem, oddając się bez opamiętania pracy węchowej. Nie nadają się więc dla ludzi pedantycznych, niecierpliwych, mało tolerancyjnych i niekonsekwentnych w działaniu.  

Bassety zdecydowanie nie są typem samotnika, potrzebują obecności innych zwierząt i ludzi. Są bardzo rodzinne, kochają dzieci, mają we krwi chęć przypodobania się właścicielowi, są wierne i oddane. Basset kocha towarzystwo i cieszy się z całego serca na każdego gościa. Jednak kiedy pozostawimy go  na dłuższy czas samego w domu, może szczekać i wyć z nudów, czy niszczyć sprzęty domowe. Często jedynym rozwiązaniem, oprócz regularnych spacerów czy pozostawieniu zabawek, jest obecność innego zwierzaka, najkorzystniej innego psa.

To zwierzęta aktywne, nie muszą biegać po kilkanaście kilometrów, ale potrzebują więcej swobodnego ruchu i możliwości węszenia, gdyż jako potomkowie bloodhoundów cechują się wybitnie czułym zmysłem węchu, którym namiętnie się posługują. Na spacerach często chodzą z nosem przy ziemi, kolekcjonującym okoliczne zapachy (w czym pomagają mu też długie uszy).

Basset to utalentowany komediant, wykorzysta bez wahania każdą naszą słabość. Jego melancholijne spojrzenie zwiodło niejedną osobę. W domowych pieleszach psy te stają się typowymi „kanapowcami”, chętnie przebywającymi w najwygodniejszych miejscach domu. Uwielbiają jeść, dzięki czemu łatwo je motywować do pracy, ale także przez tę miłość do jedzenia mają skłonność do tycia. Niemniej jednak …

Pełną treść artykułu znajdziesz w numerze Pies Rasowy 11/2017!